SME Life Style : เรื่องสั้น มาก มาก... แต่ชื่อยาว มาก มาก.... “ฝันเพ้อไปในออฟฟิศ ณ พ.ศ. หนึ่ง’’
SME Life Style :
จากเรื่องวิชาการ
มาเป็นวิชาเกิน จนถึงวิชากวนในที่สุด
วันนี้เปลี่ยนบรรยากาศมาเป็นเรื่องเบาๆ
จุ๋มจิ๋ม ดีกว่า
เรื่องสั้น มาก มาก... แต่ชื่อยาว มาก มาก.... “ฝันเพ้อไปในออฟฟิศ ณ พ.ศ. หนึ่ง’’
เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในออฟฟิศ ที่เป็นการทำงานประจำวัน ซึ่งผ่านไปทุกวันๆ
จะดูน่าเบื่อ ทำงานเดิมๆ คุยกับลูกค้าเดิมๆ แต่ดันชอบสร้างปัญหาใหม่ๆ
ให้เราปวดหัวเรื่อย
แต่แล้วก็มีเรื่องให้น่าประทับไว้ในใจขึ้นมา
ทำให้จิตใจที่หงอยเหงา
ดูกระปรี้กระเปร่าขึ้นเป็นกอง
เลยต้องมาเขียนไว้ เผื่อบันทึกไปถึงชั้นลูกหลาน (เพ้อ...+ ฝัน.... ยกกำลังสอง ถอดรูท 4)
เรื่องมีอยู่ว่าในออฟฟิศแห่งหนึ่งย่านศูนย์กลางธุรกิจอันสับสนดูมีสีสัน
เต็มไปด้วยชาวต่างชาติระดับอินเตอร์ ณ ฟากฟ้าเมืองไทย แดนบางกอก ตั้งอยู่ใกล้กับ BTS Station แห่งนี้
ผมก็นั่งทำงานมาหลายปีดีเด่ นั่งที่โต๊ะทำงานก็มองไปมองมา
จะมีน้องสาววัย 20 กว่าๆ คนนึง นั่งทำงานอยู่ด้านหน้าผม เธอจะทำอยู่อีกแผนกหนึ่ง เวลาเธอเดินทำงานไปมา
สายตาผมก็จะมองผ่านจอคอมพิวเตอร์เห็นเธออยู่ตลอด ทรวดทรงดูกลมกลึง
เธอชอบสวมกระโปรงสั้นพองาม เหนือเข่า มันก็จะดูเข้ารูป น่ามอง
เวลาเธอเดินผมยาวสลวย บั้นท้ายงอนงาม น่ามอง ฝันไปถึงลิซ่า..... เอ๊า.. ตื่นตื่น...
เพ้อไปแล้ว
เวลาเธอพูดคุย ก็จะหัวเราะน้อยๆ
คิกคัก ยิ้มเธอใส ใบหน้าเธอสว่าง ราวกับดอกซากุระบาน
ผมนั่งมองมานานจนเพลิน
ก็เลยคิดว่าจะหาทางคุยกับน้องยังไงดี เพราะเราก็อายุอานามมากกว่าน้องเขาหลายสิบปีอยู่
ถ้าโฉ่งฉ่างไป จะกลายเป็นสมภารกินไก่วัด
ก็จะดูน่าเกลียดไป
เหตุการณ์ก็ผ่านไปมาอยู่อย่างนี้
นานทีเดียว ผมก็ยังหาทางคิดแผนการตลาดไม่ออก ว่าจะขายโพรดักส์ยังไง เอ๊ย ไม่ใช่ จะหาทางเข้าไปจีบอย่างไร
แล้วเขาจะมองคนแก่อย่างเราเหรอ
?
เพราะเวลาเจอหน้าพูดคุยกัน ก็มีโอกาส
4-5 ประโยค
พี่คนหล่อ : อันนี้พี่ฝากน้องช่วยทำเบิกให้พี่ด้วยนะครับ
น้องคนสวย : ได้ค่ะพี่ น้องจะรีบทำให้ค่ะ
จบข่าว ??? มีแค่นั้นเอง ก็ไปไม่เป็นแล้ว ต้องถอยกลับวัดไปก่อนครับ
เออ แล้วจะทำไงดี สำหรับหนุ่มโสดใหญ่ อย่างเรา มีใครเป็นอย่างผมไหมครับ หรือ
มีประสบการณ์ที่คล้ายๆ อย่างนี้.
โปรดติดตามตอนต่อไป...... ไว้นึกออกแล้วจะมาเขียนต่อครับ....
Created
by Mister Universal
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น